Korte inhoud Ravelyn jaargang 25, nr. 3 - juni 2007

In het derde en laatste nummer van jaargang 25 van het Ravelyn kondigt enig redacteur C. van Mastrigt zijn afscheid aan. Hij vindt dat na vijfentwintig jaar andere mensen met frisse ideeën het maar eens moeten overnemen.

Phia en Rien Roos geven een kort vertslag van een fietstocht met een twingtigtal leden op het eiland Tiengemeten en Max en Marian Hendrikse doen dit over het Heemkundereisje naar Haarlem en de Zaanse Schans.

A.M. Wilmink-Noom heeft een groot aantal kinderspeelversjes bij elkaar gezocht: Ikke pikke porretje, de meester heeft een snorretje, de meester heeft een sik, af ben ik. En: De dominee van takkenbos, die wist niet wat die preken most. Hij preekte in zijn onderbroek, een hele grote pannekoek.

Uit het Oorlogsdagboek van Jaap Burger, dat hij van 10 mei 1940 tot en met 13 februari 1943 bijhield, zijn een aantal fragmenten gehaald die op Willemstad betrekking hebben, waar toen zijn moeder nog woonde.Op 10 mei 1940 spoedde hij zich 's ochtend vroeg al naar Willemstad om echter bij de Moerdijkbrug tegengehouden te worden want daar waren de Duitsers al geland en werd er gevochten. Terug was er op kantoor niemand en het gewone werk leek ineens zo onbelangrijk. Hij besloot maar naar de kapper te gaan en liet zich keurig scheren...
Aansluitend daarop schrijft C. van Mastrigt over het vlak bij de vesting geplaatste zwaailicht van de Duitsers dat in 1941 voor veel ellende zorgde. Engelse bommenwerpers bestookten dat licht regelmatig, maar waren weinig precies in het richten.

Ad Wilmink-Noom heeft over de Nationae Feestrok - Een historisch stripverhaal in textiel. Het was een lapjesrok waarin iedere vrouw persoonlijke herinneringen zou vastleggen die aanleiding geweest waren voor persoonlijke feestvreugde. Die rok zou dan ieder jaar op 5 mei gedragen moeten worden. De rokken werden zelfs ingeschreven in een Rokkenregister en er was zelfs een feestlied op gemaakt.

Cor van Gend gaat verder met zijn wandeling. In zijn zesde aflevering gaat hij in op details van het Arsenaal en het Raadhuis.Hij vestigt o.a. ook de aandacht aan de voormalige voorzieningen voor hoogwateroverlast. Vloedplanken werden geplaatst in betonnen gleuven of hoekijzers. Hij eindigt zijn wandeling bij de pisbak die vroeger aan de haven stond.

In "Oorlogsschade en wederopbouw in de jaren veertig" beschrijft C. van Mastrigt de belangrijkste schade aan de huizen in de vesting, welke huizen gesloopt werden en weer opgebouwd. Een aantal van de toen vele krotwoningen werd eveneens gesloopt, maar zelfs in 1960 telde de kom nog 25 krotten en Stadse- en Helsedijk 42 krotwoningen.
Een onderwerp waarover nog veel te schrijven is maar dat laat schrijver aan de nieuwe redactie over.